De afgelopen jaren hebben Europese landen achtereenvolgens een reeks wet- en regelgeving op het gebied van milieubescherming ingevoerd, waardoor de milieueisen voor buitenlandse handelsondernemingen en grensoverschrijdende e-commerce zijn aangescherpt. Extended Producer Responsibility (EPR), ook wel Extended Producer Responsibility genoemd, is onderdeel van het European Environmental Protection Initiative. Het vereist dat producenten verantwoordelijk zijn voor de gehele levenscyclus van hun producten op de markt, van het productontwerp tot het einde van de levenscyclus van het product, inclusief de inzameling en verwijdering van afval. Dit beleid vereist dat de EU-lidstaten actie ondernemen op basis van het beginsel "de vervuiler betaalt" om de afvalproductie te verminderen en de recycling en verwijdering van afval te versterken.
Op basis hiervan hebben Europese landen (waaronder EU- en niet-EU-landen) achtereenvolgens een reeks EPR-voorschriften geformuleerd, waaronder elektronische en elektrische apparatuur (AEEA), batterijen, verpakkingen, meubels en textiel, die bepalen dat alle fabrikanten en verkopers, inclusief grensoverschrijdende e-commerce, moeten zich overeenkomstig registreren, anders kunnen ze geen goederen verkopen in dat land of die regio.
1. Het risico van het niet registreren voor EU EPD
1.1 Mogelijke boetes
① Frankrijk legt boetes op tot 30.000 euro
② Duitsland legt boetes op tot 100.000 euro
1.2 Geconfronteerd worden met de risico's van douane in EU-landen
Goederen vastgehouden en vernietigd, enz
1.3 Het risico van platformbeperkingen
Elk e-commerceplatform zal beperkingen opleggen aan verkopers die niet aan de vereisten voldoen, waaronder het verwijderen van producten, verkeersbeperkingen en het onvermogen om transacties in het land uit te voeren.
EPR-registratie
2. EPR-registratienummer kan niet worden gedeeld
Wat de EPR betreft, heeft de EU geen uniforme en specifieke operationele details vastgesteld, en de EU-landen hebben onafhankelijk specifieke EPR-wetten geformuleerd en geïmplementeerd. Dit heeft tot gevolg dat verschillende EU-landen registratie van EPR-nummers vereisen. Momenteel kunnen EPR-registratienummers dus niet worden gedeeld in de Europese Unie. Zolang het product in het betreffende land wordt verkocht, is het noodzakelijk om het EPR van dat land te registreren.
3.Wat is WEEE (richtlijn recycling van elektronische en elektrische apparatuur)?
De volledige naam van AEEA is Waste Electrical and Electronic Equipment, wat verwijst naar de richtlijn voor de recycling van afgedankte elektronische en elektrische apparatuur. Het doel is om een grote hoeveelheid elektronisch en elektrisch afval op te lossen en de milieuvervuiling te verminderen. De verkoper en het recyclingbedrijf ondertekenen een recyclingcontract en leggen dit ter beoordeling voor aan EAR. Na goedkeuring verstrekt EAR een AEEA-registratiecode aan de verkoper. Momenteel moeten Duitsland, Frankrijk, Spanje en het Verenigd Koninkrijk een AEEA-nummer verkrijgen om op de lijst te worden vermeld.
4. Wat is het verpakkingsrecht?
Als u als fabrikant, distributeur, importeur en online detailhandelaar verpakte producten verkoopt of verpakkingen aanbiedt op de Europese markt, valt uw bedrijfsmodel onder de Europese richtlijn verpakking en verpakkingskosten (94/62/EG), waarmee u voldoet aan de wettelijke vereisten voor verpakkingsproductie en -handel in verschillende landen/regio's. In veel Europese landen/regio's vereisen de verpakkingsafvalrichtlijn en de verpakkingswet dat fabrikanten, distributeurs of importeurs van verpakte of verpakte producten de kosten van verwijdering (productaansprakelijkheid of verantwoordelijkheid voor recycling en verwijdering van verpakkingen) dragen, waarvoor de EU zette een "duaal systeem" op en gaf de nodige vergunningen af. De recyclingvereisten voor verpakkingswetten variëren van land tot land, inclusief de Duitse verpakkingswet, de Franse verpakkingswet, de Spaanse verpakkingswet en de Britse verpakkingswet.
EPR-verordening
5.Wat is de batterijmethode?
De EU-verordening inzake batterijen en afgedankte batterijen is officieel van kracht geworden op 17 augustus 2023 lokale tijd en zal vanaf 18 februari 2024 worden geïmplementeerd. Vanaf juli 2024 moeten stroombatterijen en industriële batterijen de CO2-voetafdruk van hun product opgeven, waarbij informatie wordt verstrekt zoals fabrikant, batterijmodel, grondstoffen (inclusief hernieuwbare onderdelen), totale CO2-voetafdruk van de batterij, CO2-voetafdruk van verschillende levenscycli van batterijen, en CO2-voetafdruk; Om tegen juli 2027 aan de relevante vereisten voor de limiet voor de CO2-voetafdruk te voldoen. Vanaf 2027 moeten energiebatterijen die naar Europa worden geëxporteerd in het bezit zijn van een "batterijpaspoort" dat aan de vereisten voldoet, waarin informatie wordt vastgelegd zoals de fabrikant van de batterij, de materiaalsamenstelling, recyclebare materialen, de CO2-voetafdruk en het aanbod. ketting.
BTF Testing Lab, ons bedrijf beschikt over elektromagnetische compatibiliteitslaboratoria, veiligheidsvoorschriften Laboratorium, draadloos radiofrequentielaboratorium, batterijlaboratorium, chemisch laboratorium, SAR-laboratorium, HAC-laboratorium, enz. We hebben kwalificaties en autorisaties verkregen zoals CMA, CNAS, CPSC, A2LA, VCCI, enz. Ons bedrijf heeft een ervaren en professioneel technisch engineeringteam, dat bedrijven kan helpen het probleem op te lossen. Als u relevante test- en certificeringsbehoeften heeft, kunt u rechtstreeks contact opnemen met onze testmedewerkers voor gedetailleerde kostenoffertes en cyclusinformatie!
AEEA
Posttijd: 05-sep-2024